Op pad als toerist...

Nog maar één hele week om van alles hier in Canada te genieten! Time flies... Ik heb eigenlijk nog steeds geen zin om naar Nederland terug te gaan:( Toch komt die vertrekdatum steeds dichterbij...
Gelukkig hoef ik me totaal niet te vervelen hier..

Ik schrijf maar per dag op wat ik gedaan, beleefd, gezien, gehoord en gevoeld heb deze afgelopen paar dagen van vakantie.
Zondagavond heb ik met John, Wilma en Matthew koffie gedronken bij John&Arlene. Gary&Wilma waren er ook, dus ik heb nu zo ongeveer al mijn familie hier in Canada ontmoet! Wat een gezellige gastvrijheid voel je ook hier weer... Ze willen van alles voor me doen en zorgen ervoor dat ik me hier thuis voel!

Monday...The Niagara Falls.
's Morgens rond kwart over 10 kwamen John, Wilma en Carrie me ophalen... Eindelijk zou ik die beroemde Falls gaan bezichtigen. Na een rit van zo'n 1,5 uur-2 uur kwamen we aan bij de Canadees-Amerikaanse grens. Het was een zeer frisse, rustige dag. Goed ingepakt maakten we een wandeling langs de Falls. It's amazing to see the Niagara Falls for the first time... Ondanks de koude wind was het droog... We hebben prachtige foto's kunnen maken en kunnen genieten van het overweldigende geluid dat het water geeft. Hierdoor konden we elkaar amper verstaan.
John en Wilma hebben voor een gezellige, interessante dag gezorgd. We reden een tijdje langs de grens van Amerika. Hier heb ik de plekken gezien waar ze hydro maken voor Amerika en voor Canada: geweldig grote installaties waar ze veel water voor gebruiken.
Terwijl je daar zo langs die rivier(de grens) rijdt, zie je de hoge, steile rotswanden...Scary:)
We kwamen langs een bekend standbeeld die te maken heeft met de oorlog die hier in 1812 woedde in Canada. Deze oorlog is heel belangrijk geweest voor Canada. En omdat het dit jaar 200 jaar geleden is, zie en hoor je er veel van! Very interesting...
Wat ze hier ook hebben, zijn grote schepen... (zie de foto's). Hebben ze zulke grote ook in Amsterdam, Marius? We hebben een aantal locks bezichtigd en zagen hoe deze gigantisch grote schepen(225 m. lang) van het ene waterlevel naar een hoger of lager waterlevel werden geloosd.
Op de terugweg hebben we een stop gemaakt om lekker kip te eten bij Swiss Chalet... Het water proefde daar alleen naar slootwater...so bad!
Ik heb die avond ook gelijk het huis van Aron&Melissa gezien, toen we de vrolijke Carrie naar huis brachten. Ze zijn een nieuw huis aan het bouwen. Dit gaat ook zoo anders als in Nederland... Het wordt helemaal van hout gemaakt, met natuurlijk een fikse kelder eronder!
Tired van deze enerverende dag kon ik heerlijk slapen.

Tuesday...The Indians
Arlene heeft me deze dag meegenomen voor een stukje historie van Canada. Ik wist totaal niet dat hier nog Indianen wonen... Het is echt heel leuk om door de reservaten van de Indianen te rijden. Rommelige huizen en tuinen, superveel kleine tabakwinkeltjes, totempalen, eigen scholen en politie en een groots, wijd uitgestrekt landschap. Ook hoor je negatieve verhalen van deze donkere mensen... Zo zijn ze lui, stelen ze en maken ze dingen kapot, zodat de mensen bijvoorbeeld geen hydro hebben.
We hebben een klein museumpje bezocht in Brantford. Hier was echt van alles te zien en te lezen over de Indianen vroeger en nu... In een supergave Indianensouvenirwinkel hebben we nog leuke dingetjes gekocht...
Als afsluiting van deze dag hebben we in the Windmill gegeten. Dat is echt een winkel/restaurant om uren in te dwalen; ze verkopen daar zulke leuke dingen...heel mooi en duur om te zien:) En het eten smaakt ook supergoed!

Nieuws verspreid zich niet op de manier zoals in Nederland...Als er een ongeluk gebeurt, kijk je even op 112.nl of iets dergelijks. Maar hier moet je het net zien en dan hoor je er verder niets van. Die avond was ik bij John&Wilma. John kwam laat thuis en had een ongeluk gezien van een Amish buggy en een auto die op z'n kop lag... Of het ernstig was weten we niet... Het is goed opletten als je 's avonds door het donker rijdt. De Amish hebben namelijk geen licht op hun wagens... Niet echt handig, maar ja...

Wednesday...Royal Winter Fair
Weer een lange rit gemaakt...Nu naar Toronto. Ik ben op stap geweest met Sjaak, Ria, Margré en haar vriendin Florence naar de Royal Winter Fair. Dit is echt iets voor farmers... Allemaal paarden, koeien, kippen, ganzen, geiten en andere dieren kon je hier zien. Het was een supergezellige dag in grote hallen waar je van alles kon zien. Er was een dogshow, een supergrappige clown, een cartoontekenaar die mij prachtig heeft neergezet:), paardenwedstrijden, vegetableshow, en allerlei (natuur)producten om te kopen...We hebben die dag superveel lol gehad...De video's laat ik thuis nog wel eens zien:)

Thursday...Children's Museum
Omdat Wilma vandaag moest oppassen op haar kleinkinderen en ik niets te doen had, zijn we met z'n allen een leuk dagje weggeweest. Ik stond in de douche toen ineens iemand riep 'Gijsbertha, de Stubbe's komen je ophalen'. Wilma, Jaiden, Jared en Caelee stonden al klaar om me mee te nemen naar Children's Museum in London. Ik had Wilma's emailtje niet gelezen en dacht dat ik daar 's middags naar toe zou gaan. Dus hurry scurry... camera en geld mee en op weg naar London. Eten hoef je niet mee te nemen. Dit kopen ze hier altijd onderweg...(tis toch goedkoop) Water is wel belangrijk. Je ziet in iedere auto wel een flesje liggen. Ze hebben hier een veel drogere lucht. Dat merk ik wel aan m'n lippen, die zijn zo snel droog hier...
Het was een superleuk museum. De kinderen konden van alles doen, bekijken en uitproberen. Nice, funny and interesting!
Ik heb vanavond ook weer nieuw eten uitgeprobeerd bij Wilma. Hoe het precies heette weet ik niet, maar het smaakte supergoed!
Thuis bij de Zeeuwse Flikweerts kreeg ik ook nog garnalen om 11 uur! Het is normaal om veel en de hele dag door te eten. Het hoeft allemaal niet zo zuunig als de Nederlanders:p Die garnalen hebben een aparte smaak, maar met een sausje smaakt het best lekker!

De Novemberbreak vliegt dus voorbij... met al die nieuwe ervaringen en de reisjes gaat de tijd nog harder lijkt het...jammer!

Probably next week more stories!

Love, Gijsje