Er op uit...

Hallo meelezers,
Het is nu al weer een heel tijdje geleden dat ik van me heb laten horen. Drukte, vakantie en ziek zijn hebben me een beetje van het blog schrijven afgehouden…
De laatste keer schreef ik dat ik mijn rijbewijs hoopte te gaan halen. Dit is gelukt! Ondertussen heb ik al heel wat afgereden in mijn auto. Echt wel handig om die in bezit te hebben. Het enige nadeel is dat ik het ook in mijn portemonnee merk…de verzekering, benzine (wat hier wel goedkoper is dan in Nederland) en het schoonmaken. Dat laatste moet altijd even bij de wasstraat gebeuren: wassen en zuigen.
Ik ben er al mee naar Grand Rapids geweest. Wat was dat gezellig! Een weekje bij Zachary en Petra in huis. De tijd vloog voorbij met scrapbooken, kletsen, wandelen, bakken, eten en fietsen. Ja echt..Ik heb hier weer eens gefietst. Zoals je op de foto kunt zien is het geen gewone, Nederlandse fiets, maar een heuse fatbike.

Het gewone schoolleven gaat gewoon door. De students laten steeds meer merken dat ze zich thuis voelen op school. En dat betekent dat je steeds meer hun ondeugende gedrag gaat zien. Dan kun je wel zien dat kinderen over de hele wereld wel hetzelfde zijn:)
In de dagen dat ik niet druk bezig ben met school ga ik er nog wel eens op uit. Zo ben ik weer een aantal keer wezen eten buitenshuis. Een keer bij een Nederlands gezin met een stagiere van Nederland. De hele farm werd ons geshowd. En het leuke is dat ik altijd welkom ben om ze te helpen met kalfjes voeren… Daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen.
Ook kom ik regelmatig in winkels. Vorige week had ik een goede reden om weer eens ver weg te shoppen. Vrijdagavond ging ik helpen met serveren op school. De hele gymzaal was omgetoverd tot een gezellig restaurant met kaarslicht. Zo’n 200 mensen hadden zich opgegeven om te komen naar dit Candlelight Dinner. Voor $40 zaten ze de hele avond te genieten van luxe eten. Mijn taken waren om voor het hoofdgerecht in de rij te staan en het kalfsvlees op de borden te scheppen en te zorgen dat onze obers na het voor- en hoofdgerecht de volle bakken met afwas konden doorgeven en lege terugkregen. Daarnaast hielpen we met de afwas, dat tussendoor en vooral aan het eind gedroogd moest worden. Het was een supergezellige, leuke ervaring. Van wat overbleef aan eten mochten wij ook genieten. Zelfs van de heerlijke, verschillende desserts die door een heel aantal vrouwen was klaargemaakt. Het was weer een andere manier waarop school geld binnenkrijgt en wat al heel wat jaren gedaan wordt. Voor deze avond had ik dus een witte blouse en zwarte rok nodig. Mijn reden om te gaan winkelen. Dus op naar London. De dichtsbijzijnde stad waar heel wat kledingwinkels te vinden zijn en een heuse mal. Iedere keer weer als ik wat wilde passen, was het op zoek gaan naar een verkoper om een pashokje binnen te kunnen komen. Deur van het slot en ik erin. Als ik dan het hokje weer uitkwam en de deur achter me dichtviel, kon ik weer op zoek gaan naar die verkoper om de deur te openen. Op een gegeven moment word je wat slimmer en zet je er iets tussen. Vaak werd er ook naar mijn naam gevraagd. Die moest dan op het bordje naast de deur geschreven worden. Zo kon de verkoper na een tijdje persoonlijk vragen hoe het beviel. Natuurlijk is mijn Hollandse naam veel te moeilijk, dus bleef het bordje leeg of stond er eenzaam mijn letter G.

Gisteravond hadden we Ds. Sonnevelt op de preekstoel. Al hoewel hij Engels preekte, was het fijn om een andere dominee te horen. Voor een andere gemeente is Ds. Van de Veen over. Hij hoopt vanavond voor het eerst voor te gaan en dat zal wel in het Nederlands zijn. Dus ik ga me maar eens klaar maken om naar de kerk te gaan.
Tot later…