Echt Canadees...

'Miss Willigenburg, can you help me with my poppy?' Die vraag werd vooral vandaag een heel aantal keren gesteld... De een was em kwijt, een volgende had em kapot of laten vallen. Het is het symbool voor Remembrance Day. Op de 11de van de 11de maand kwam in 1918 om 11:00 uur een wapenstilstand: het einde van de Eerste Wereldoorlog... Ieder jaar wordt dit herdacht in Canada. Niet alleen de soldaten die in deze oorlog zijn omgekomen, maar ook vaders en broers die het leven lieten als soldaat in welke oorlog of omstandigheden ook. Overal om je heen zag je de poppies verschijnen. In winkels, scholen en zorgcentra kon je al dagen of weken van tevoren een poppy krijgen voor 25 cent. Die speldt je dan vast op je shirt of jas. En bij de students ging dat vandaag niet helemaal vanzelf...Vlak voor de herdenkingsceremony kwamen er steeds meer tevoorschijn die nog snel even opgedaan moesten worden. Met bussen vol reden we naar het standbeeld aan de andere kant van Norwich. Het duurde wel even voordat iedereen op z'n plek stond en om dan lang in de koude wind te staan, viel ook niet mee. Dus kragen omhoog, oorwarmers of mutsen op en handen in de zakken:) Uit volle borst werd, na de komst van de doedelzakspeler en vlaggenparty, het 'O Canada' gezongen. Een dominee sprak enkele woorden, een groep muzikanten speelde enkele stukken en zes extra kransen werden neergezet door verschillende mensen. Tussendoor zongen we 'Abide with me' en 'God save our gracious Queen'. Een speciale dag die gelukkig goed verlopen is. Andere jaren vielen er weleens students flauw van de warmte...Ze hebben het nu allemaal vol kunnen houden.

Het was onze eerste week weer na de November break. Voor de students was het fijn om vorige week een hele week thuis te zijn. Wij, als leerkrachten, mochten nog drie dagen ons werk blijven doen. Wat vooral vergaderen over vakken, discussieren over onderwerpen en voorbereiden van contactavonden inhield met elke dag een heerlijk, goedverzorgde lunch. Moeders maakten dat thuis klaar en serveerden dat tussen de middag op school. Echt een luxe voor ons, hoor:)

De zaterdag voor de November break was een speciale dag voor de school en gemeente. Ieder jaar houden ze een Auction Sale. Een veiling van allerlei grote en kleine spullen die gedoneerd zijn: van koeien tot oliebollen, een zelfgetimmerd speelhuis tot bbq's, taarten tot speelgoed en deuren tot gereedschap...je kon het zo gek niet bedenken of het werd hier geveild...goedkoop shoppen was er alleen niet echt bij. Je hoefde niet gek te kijken als er een taart voor $200 of een beker Tim Hortons koffie voor $30 verkocht werd. Het is hun manier om giften voor school en kerk binnen te krijgen, sinds ze hier alles zelf moeten onderhouden. De kinderen krijgen het al jong mee, want voor hen was er ook een veiling waar allerlei snoep en speelgoed verkocht werd. Het is zeker de moeite waard geweest als je ziet wat een bedrag er op zo'n dag wordt opgehaald...over de $200.000...
Het snelle geratel van de auctioneers klonk me 's avonds nog in de oren:)

In de tussentijd gebeurden er ook verdrietige dingen. Vorige week is een oma van twee students uit mijn klas begraven. Zij was ook de oma van meiden waar ik mee optrek en de schoonzus van Cathy. Een zeer hartelijke vrouw die altijd klaar stond voor iedereen, heel sterk was en overal bekend stond als Tante Jannie de busdriver. Een tijd geleden ben ik nog op haar 81e verjaardag geweest....onbegrijpelijk.
Ook kregen we te horen over de ziekte van student Bron. Veel hoop hebben de dokters niet voor hem.

M'n avonden vliegen hier voorbij... Van de week bij Wilm&John op de koffie geweest, nadat ik mijn toekomstige auto heb uitgeprobeerd. Dat was echt een ervaring. Ik heb gewoon voor de eerste keer van mijn leven hier in Canada gereden. Woensdag na school pikte Tineke me op om mijn theorie te gaan doen. Het nam aardig wat tijd in beslag om de formulieren in te vullen, dus het was tijd voor mevrouw om kantoor te sluiten voordat ik maar aan de theorietest kon beginnen. Dat is dan de regering voor je:( In ieder geval heb ik nu alle formulieren klaar en kan ik mijn theorie doen wanneer ik wil. We hebben het er maar van genomen en zijn die avond lekker uit eten gegaan bij Kelsey's..
Als ik het theorie op zak heb, mag ik rijden mits er iemand met 4 jaar rij-ervaring naast me zit. Dus genoeg tijd voor me om in iemands auto te oefenen, voordat ik in die auto af kan gaan rijden. Ja dat gaat hier heel anders dan in Nederland. Als je maar zorgt dat je iemands auto kunt gebruiken, is het wel handig als je die auto een beetje kent voordat je erin afrijdt. Ik ben heel benieuwd hoe dat straks gaat...
Donderdag nog een avondje koor gehad en vanavond heb ik maar eens een heerlijk recept uitgeprobeerd; Carrot cake... Ik ga er steeds meer aan wennen dat hier zoveel zelf gebakken wordt.
Morgenavond hoop ik naar een zendingsavond te gaan met Sjaak&Ria. Van te voren is er een dinner, dus daar kijk ik al naar uit natuurlijk;)
Het was weer eens ouderwets gezellig toen ik zaterdagavond voor het eerst sinds lange tijd bij Sjaak&Ria ben wezen eten en theedrinken. Ze had Chinees gehaald en dat smaakt hier in Canada ook heerlijk! Ze hebben prachtige foto's laten zien van hun reis naar hun zoon en gezin in Vietnam.
Vervelen hoef ik me dus nog steeds niet. Verhalen genoeg om jullie te vertellen, maar het wordt hoog tijd voor mn bed. Morgen is het weer vroeg dag....Ja, ook op zaterdag moet ik er vroeg uit. Om 7.45 uur wordt ik verwacht op school voor een heus ontbijt. Een andere manier voor school om geld in te zamelen...